เรือจำลองพื้นบ้านไม้สักทอง (Thai Boat Model)

          “ เอี๊ยมจุ๊น ” เป็นสำเนียงไหหลำ แต่ถ้าเป็นแต้จิ๋วจะออกเสียง “ เอี่ยมจุ๊น “ แปลว่า “ เรือเกลือ “ บ่งบอกว่าในอดีต " เอี่ยมจุ๊น " ใช้บรรทุกเกลือเป็นส่วนใหญ่           “ เอี๊ยมจุ๊น ”   เป็นเรือต่อด้วยไม้รูปร่างอ้วนใหญ่ นิยมใช้ไม้เคี่ยม โดยทั่วไปลักษณะคล้ายเรือกระแชงแต่ต่างกันตรงทวนหัวและท้ายของเรือเอี่ยมจุ๊น มีลักษณะเป็นสันที่เรียกว่าทวนตั้ง ท้ายเรือมีประทุนสำหรับเป็นที่พักและที่นั่งของผู้ถือหางเสือเรือ เคลื่อนที่ได้โดยใช้เรือยนต์ลากจูง ใช้ถ่อหรือแจว อัตลักษณ์ เรือจำลอง   ผลิตจากไม้   มีรายละเอียดและกลิ่นไอของอดีตอัดแน่นทุกอณูของชิ้นงาน   ผสานกับความตั้งใจรังสรรค์ชิ้นงานของช่างฝีมือ   ทำให้งานออกมามีความปราณีตทุกชิ้น   ควรค่าแก่การมอบให้เป็นของขวัญ   ของสะสม   และของตกแต่งในทุกโอกาส ผลิตและจำหน่ายโดย “ เรือจำลองพื้นบ้านไม้สักทอง ” บ้านเลขที่  251/ ก   หมู่  1  ต . ป่าโมก   อ . ป่าโมก   จ . อ่างทอง   โทร  083-598-9954

     เรือผีหลอก เป็นเครื่องมือที่ประดิษฐ์ขึ้น โดยอาศัยความเข้าใจพฤติกรรมตามธรรมชาติของปลาที่ชอบอาศัยอยู่ตามพงหญ้าริมน้ำ ซึ่งนอกจากจะเป็นที่นอนที่ปลอดภัยแล้ว ยังมีแมลงที่ออกหากินกลางคืนให้จับกินอีกด้วย        เมื่อชาวประมงสังเกตพบว่าบริเวณไหนมีปลาชุกชุมก็จะจดไว้ พอถึงเวลากลางคืนก็จุดตะเกียงหรือใช้ไฟฉายสองดวงแขวนไว้ที่หัวและท้ายเรือ จากนั้นก็พายเรือผีหลอกไปยังพงหญ้าที่หมายตาไว้ ให้ไม้กระดานที่ทาสีขาวเอียงแช่น้ำประมาณ 30 องศา เมื่อกระดานเฉียดเข้าไปใกล้พงหญ้าหรือกิ่งไม้ที่จมน้ำอยู่ ปลาที่ชอบนอนในน้ำตื้น เช่น ปลากะสูบ ปลาตะเพียน ปลาสร้อย ปลากะมัง ฯลฯ ได้ยินเสียงแจวและเห็นแสงไฟส่องกระทบแผ่นไม้กระดานสีขาวสว่างโพลงก็ตกใจ กระโดดเข้ามาในเรือ บางตัวที่กระโดดข้ามเรือไปได้ก็จะชนตาข่ายตกลงในเรือเช่นกัน บางครั้งปลาที่ออกหากินกลางคืนก็ตามมากินแมลงที่มาเล่นไฟจากตะเกียงหรือไฟฉายและเผลอกระโดดเข้ามาในเรือด้วยก็มี เรือผีหลอกจึงเป็นภูมิปัญญาโบราณที่ใช้จับปลาได้อย่างชาญฉลาด อัตลักษณ์ เรือจำลอง   ผลิตจากไม้   มีรายละเอียดและกลิ่นไอของอดีตอัดแน่น...

          เรือพายม้า เป็นเรือขุดท้องกลม บางพื้นที่เรียกว่า เรือเพ่นม้า เรือพะม้า หรือเรือพม้า เป็นเรือขุดที่มีความสง่างามองอาจผึ่งผาย โดยคาดว่าเริ่มใช้ตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนปลาย ใช้สำหรับพาย เรือที่มีขนาดใหญ่จะใช้แจว มีประทุนกลางลำ เรือขนาดกลางใช้เพลงเรือ ซึ่งนิยมมากในภาคกลาง เช่น จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จังหวัดอ่างทอง หรืออาจนำมาใช้แข่งกันในงานทอดกฐิน ชาวนาใช้ เรือพายม้าในการเกี่ยวหญ้าหรือเกี่ยวข้าวในทุ่งนาช่วงน้ำท่วม รวมทั้งใช้ไปทำบุญที่วัด หรือออกหาปลา      ลักษณะของเรือเป็นเรือท้องกลม หัวและท้ายเรือเชิดขึ้น แต่ท้ายเรือจะงอนมากกว่าหัวเรือ ส่วนหัว - ท้ายเรือใช้ไม้สักทำหูกระต่ายรับกราบเรือ และเพื่อเสริมให้กราบเรือสูงขึ้นประมาณ 4-5 นิ้ว โดยการปูแคร่เกือบเสมอปากเรือ ส่วนกลางลำเรือตามปกติใช้บรรทุกสิ่งของ แต่ถ้าใช้เล่นเพลงเรือหรืออยู่อาศัย พื้นกลางลำเรือจะปูแคร่เสมอปากเรือ หรือกราบเรือ อัตลักษณ์ เรือจำลอง   ผลิตจากไม้   มีรายละเอียดและกลิ่นไอของอดีตอัดแน่นทุกอณูของชิ้นงาน   ผสานกับความตั้งใจรังสรรค์ชิ้นง...

     เรือหมู เป็นเรือขุดท้องกลม หัวและท้ายเรือเรียวงอนเล็กน้อย ท้ายเรือจะงอนมากกว่าหัวเรือ ทำให้ดูอ่อนช้อยสวยงามกลมกลืนกัน เสริมกราบทั้ง 2 ข้าง ประมาณ 4 นิ้ว เพื่อให้บรรทุกได้มากขึ้น ทวนหัวและท้ายเรือเลี่ยมด้วยแผ่นทองเหลือง มีลายแปลกๆ สวยงาม และเป็นเอกลักษณ์ ของช่างแต่ละคน พื้นหัวและท้ายเรือมีแคร่ที่ปิด - เปิดได้ ส่วนกลางลำเป็นแคร่โปร่งลูกระนาด              ชาวบ้านในชนบทภาคกลางนิยมใช้กัน ใช้พายไปร่วมงานวัด ทำบุญทอดผ้าป่า ไปฟังเพลงเรือ หรืออาจใช้ไปหาปลาตามทุ่งนา นับเป็นเรือขุดที่มีความสวยงามอ่อนช้อยและเก่าแก่ชนิดหนึ่ง เรือหมูมีหลายขนาด ขึ้นอยู่กับไม้ที่นำมาขุดเรือ บางลำมีขนาดยาวตั้งแต่ 4-6 เมตร ไม้ที่ใช้ขุดมักเป็นไม้สัก หรือไม้ตะเคียน ปัจจุบันยังมีเหลืออยู่น้อยมาก นอกจากผู้ที่มีใจรักจะเก็บอนุรักษ์ไว้เท่านั้น อัตลักษณ์ เรือจำลอง   ผลิตจากไม้   มีรายละเอียดและกลิ่นไอของอดีตอัดแน่นทุกอณูของชิ้นงาน   ผสานกับความตั้งใจรังสรรค์ชิ้นงานของช่างฝีมือ   ทำให้งานออกมามีความปราณีตทุกชิ้น   ควรค...